Nejvýznamnější funkce: (maximálně tři) Most Important Appointments: (up to three)
- velitel 35. divize - velitel 2. armády polské armády
- Commander of the 35th Division - Commander of the 2nd Army of the Polish Army
Jiné významné skutečnosti: (maximálně tři) Other Notable Facts: (up to three)
Podle oficiální verze K. Świerczewski byl zastřelen komandem organizovaným UPA, velitelem známým jako „Bira“. a komandem UPA vedeným Stepanem Stebelski Chrinou, ale nejasné okolnosti Swierczewského smrti vedly k vzniku různých alternativních teorií. Komise uvedla, že K. Świerczewski byl zabit dvěma výstřely, které lze vidět na generálské uniformě v Muzeu polské armády.
According to the official version, K. Świerczewski fell under the bullets of a commando organized by the UPA, known as "Bira". According to the official version, the UPA commandos under Stepan Stebelski Chrina assassinated Swierczewski, but the murky circumstances of Swierczewski's death have given rise to various alternative theories about it. The commission stated that K. Świerczewski was killed by two shots, which can be seen on his general's uniform in the Museum of the Polish Army.
URL : https://www.valka.cz/Swierczewski-Karol-t39604#679873
Verze : 2
Reklama
General broni Karol Świerczewski
(22.2. 1897 - 28.3. 1947)
urodził się 22 lutego[únor] 1897 r. w Warszawie, syn Karola, gisera fabryki Gwiździńskiego, i Antoniny z Jędrzejewskich. Ukończył dwie klasy gimnazjum (1910). W latach 1910–1914 pracował jako uczeń tokarski w fabryce Gwiździńskiego, jednocześnie ucząc się w wieczorowej szkole zawodowej przy Technikum im. Stanisława Konarskiego w Warszawie. W 1914 r. rozpoczął pracę w fabryce Gerlacha, z którą w sierpniu 1914 r. został ewakuowany w głąb Rosji do guberni kazańskiej. Następnie był zatrudniony w fabrykach moskiewskich „Citroën”, garażu „Ziemsojuz” i w fabryce „Prowodnik” (1916–1917).
W listopadzie 1917 r. zgłosił się do grupy bojowej Gwardii Czerwonej przy fabryce „Prowodnik” w Moskwie, z którą brał udział w walkach przeciwko podchorążym moskiewskiej szkoły oficerskiej. Przeniesiony do 1 Moskiewskiego Oddziału Gwardii Czerwonej do Zadań Specjalnych, uczestniczył w ekspedycji przeciwko wojskom ukraińskim dowodzonym przez gen. Pawła Skoropadskiego, walcząc w rejonie: stanica Worożba, Sumy, Putiwl, Konotop, stanica Michajłowska (grudzień[prosinec] 1917 – luty[únor] 1918).
Następnie pełnił funkcję instruktora w batalionie wartowniczym w Moskwie (kwiecień – wrzesień[září] 1918 r.). Członek WKP(b) od 1918 r. Piastując stanowiska od szeregowego do dowódcy batalionu w 21 Moskiewskim Pułku Zbiorczym (przemianowanym później na 123 Pułk Strzelecki), walczył podczas wojny domowej na Froncie Południowym przeciwko wojskom gen. Piotra Krasnowa i gen. Antona Denikina (wrzesień[září] 1918 – maj 1920). W czasie wojny polsko-rosyjskiej od czerwca[červen] do lipca[červenec] 1920 r. dowodził 2 batalionem 510 Pułku Piechoty 57 Dywizji Strzeleckiej, walcząc przeciwko wojskom polskim na Froncie Zachodnim. Raniony przez Polaków w głowę i lewe ramię, przebywał w szpitalu, a następnie na urlopie zdrowotnym w Moskwie.
Po powrocie do służby dowodził 49 Zapasowym Pułkiem Strzeleckim w Krasnoborsku (październik[říjen] 1920 – luty 1921), wykładowcy – dowódcy batalionu szkolnego oraz komisarza w Szkole Czerwonych Komunardów (od marca do listopada 1921). W tym czasie brał udział w stłumieniu powstania chłopskiego w guberni tambowskiej, którego przywódcą był Aleksander Antonow.
Od listopada 1921 r. znajdował się w dyspozycji dowódcy Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, po czym pełnił służbę na stanowiskach dowódczych w 56 Pułku Strzeleckim. W latach 1924–1925 był radnym Moskiewskiej Rady Delegatów Robotniczych, Chłopskich i Żołnierskich. W latach 1924–1927 studiował w Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego w Moskwie, po ukończeniu której pełnił kolejno funkcję: szefa sztabu 7 Pułku Kawalerii w Starokonstantynowie (wrzesień[září] 1927 – kwiecień 1928), pomocnika szefa Wydziału VII Sztabu Białoruskiego Okręgu Wojskowego w Smoleńsku (maj 1928 – październik[říjen] 1929) oraz szefa Oddziału w IV Zarządzie Sztabu Generalnego Armii Czerwonej (od października[říjen] 1929 – czerwiec[červen] 1931), po czym znajdował się w dyspozycji szefa tego zarządu.
Pod pseudonimem „generał Walter” uczestniczył w wojnie w Hiszpanii (grudzień[prosinec] 1936 – maj 1938), dowodząc francusko-belgijską XIV Brygadą Międzynarodową „Marseillaise” w walkach na Froncie Południowym pod: Montoro, Loperą i Peruną w rejonie Kordowy (do stycznia[leden] 1937), Dywizją „A” w bitwie nad Jaramą na Froncie Madryckim (luty[únor] 1937) oraz 35 Dywizją Międzynarodową V Korpusu Armijnego w bitwie pod Balsain w rejonie Sagovii (maj – czerwiec[červen] 1937), w operacji bruneckiej (lipiec[červenec] 1937), saragoskiej (sierpień – wrzesień[září] 1937) i teruelskiej (styczeń[leden] – luty[únor] 1938), a także w walkach odwrotowych na Froncie Aragońskim i Katalońskim (marzec[březen] – maj 1938).
Po powrocie z Hiszpanii pełnił funkcję asystenta kandydata nauk wojskowych i starszego wykładowcy w Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego w Moskwie (do stycznia[leden] 1941) oraz dowódcy kursu grupy specjalnej w tej akademii (do lipca[červenec] 1941). W czerwcu otrzymał stopień naukowy kandydata nauk wojskowych (odpowiednik polskiego stopnia doktora) na podstawie obrony w tej uczelni rozprawy pt.: "Działanie 35 Dywizji w saragoskiej operacji zaczepnej republikanów sierpień – wrzesień[září] 1937".
Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej dowodził 248 Dywizją Strzelecką (do grudnia[prosinec] 1941), a następnie 43 Zapasową Brygadą Strzelecką (do lutego[únor] 1942), po czym pełnił funkcję komendanta Kijowskiej Oficerskiej Szkoły Piechoty (do czerwca[červen] 1943) i komendanta filii kursów doskonalenia dowódców „Wystrieł” w Syberyjskim Okręgu Wojskowym (do lipca[červenec] 1943).
18 sierpnia 1943 r. w stopniu generała brygady został przeniesiony do 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR na stanowisko zastępcy dowódcy korpusu (do marca[březen] 1944). Następnie: był zastępcą dowódcy Armii Polskiej w ZSRR ds. liniowych (do sierpnia 1944) i jednocześnie (od czerwca[červen] 1944) szefem Głównego Sztabu Formowania. W sierpniu 1944 r. powierzono mu obowiązki dowódcy nowo formowanej 2 Armii WP (do września[září] 1944), a następnie dowódcy 3 Armii WP (do grudnia[prosinec] 1944). Po rezygnacji z formowania 3 Armii WP, ponownie objął dowodzenie 2 Armią WP (do czerwca[červen] 1945), kierując nią w operacji łużyckiej i praskiej.
Po zakończeniu działań wojennych pełnił funkcję głównego inspektora osadnictwa wojskowego (czerwiec[červen] – sierpień 1945), a następnie dowódcy Okręgu Wojskowego nr III w Poznaniu oraz II wiceministra obrony narodowej (od 14 lutego[únor] 1946).
W latach 1944–1947 był członkiem Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej i posłem do Krajowej Rady Narodowej. W 1947 r. został także wybrany posłem na Sejm Ustawodawczy.
Zginął 28 marca 1947 r. w zasadzce zorganizowanej przez sotnie Chrynia i Stacha z kurenia Rena UPA pod Jabłonkami koło Baligrodu w Bieszczadach.
Pochowany 1 kwietnia 1947 r. na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Żonaty z Anną z d. Worobjową, miał trzy córki Antoninę, Zorię i Martę. Matką syna Karola Waltera była Władysława Piechocka.
Autor publikacji pt.: W bojach o wolność Hiszpanii, Warszawa 1966.
Awanse: generał major – 4 czerwca[červen] 1940, generał dywizji – 13 marca[březen] 1944, generał broni – 11 maja 1945.
Odznaczony: Krzyżem Wielkim (pośmiertnie) i Komandorskim Orderu Wojennego Virtuti Militari , Orderem Krzyża Grunwaldu I i II klasy, Orderem Budowniczych Polski Ludowej (pośmiertnie), Złotym Krzyżem Zasługi, medalami: „Za Warszawę”, „Za Odrę, Nysę i Bałtyk” oraz „Za Zwycięstwo”; radzieckimi: 2-krotnie Orderem Lenina, Orderem Suworowa I klasy, 3-krotnie Orderem Czerwonego Sztandaru, Jubileuszowym Medalem XX-lecia Armii Czerwonej oraz medalami „Za Wyzwolenie Warszawy”, „Za Zdobycie Berlina” i „Za Zwycięstwo nad Niemcami”; hiszpańskimi: Orderem Laurów Madrytu I klasy i Orderem Wyzwolenia Hiszpanii (pośmiertnie); czechosłowacką Złotą Gwiazdą Orderu Wolności; jugosłowiańskimi: Gwiazdą Partyzancką I klasy i orderem „Za Waleczność”.
URL : https://www.valka.cz/Swierczewski-Karol-t39604#150562
Verze : 0
URL : https://www.valka.cz/Swierczewski-Karol-t39604#331163
Verze : 0
Přidejte se k nám
Věříme, že mezi Vámi jsou lidé s různými zájmy a zkušenostmi, kteří by mohli přispět svými znalostmi a nápady.
Pokud máte rádi vojenskou historii a máte zkušenosti s historickým výzkumem, psaním článků, editací textů, moderováním, tvorbou obrázků, grafiky nebo videí, nebo prostě jen máte chuť se zapojit do našeho unikátního systému, můžete se k nám připojit a pomoci nám vytvářet obsah, který bude zajímavý a přínosný pro ostatní čtenáře.